Opgebrand Gelukkig
Je doet ook veel teveel! Zei van de week mijn goede vriendin en fysiotherapeut met een afkeurende blik toen ik over de pijn in mijn nek en schouders klaagde. Typische spanningsklachten. Het is waar, ik wil altijd alles doen en kunnen en het liefst allemaal te gelijk . Die instelling heeft mij in het verleden net als 14% van werkend Nederland al eens een burn-out opgeleverd. Een burn-out is een uitputtingsreactie van lichaam en geest en komt voort vanuit langdurige stress.
Anders dan veel mensen denken is het hebben van een burn-out niet een verschijnsel van luie of werk ontwijkende mensen. Het zijn vaak de perfectionisten en of de meest toegewijde en hardst werkende personen binnen een bedrijf. Als je door een burn-out wordt gevangen dan heb je de neiging om jezelf te schamen en schuldig te voelen. In plaats van dat je jezelf even wat rust gunt, trek je de oogkleppen wat strakker aan en stook je je energiereserves nog verder op totdat er niks meer valt te verbranden.
Ik heb mijn eigen burn-out periode als een moeilijke en verwarrende tijd ervaren waarbij ik continu moe was. Toch heb Ik geluk gehad want zowel mijn werkgever als mijn naasten toonden zich begripvol en hebben mij de ruimte gegeven om te herstellen.
Een goede manier om met een burn-out om te gaan, is te accepteren dat je enige tijd rust moet nemen. De volgende stap is om met of zonder professionele ondersteuning te zoeken naar de oorzaak van de burn-out. De “angel” is meestal terug te vinden in hoe iemand in het leven staat, welke betekenis hij of zij aan gebeurtenissen geeft en hoe de persoon zichzelf beoordeeld. De kunst is dan om oude denkpatronen te verruilen voor meer opbouwende gedachten.
Mocht je een burn-out hebben, weemoed dan niet. Het is vermoeiend, maar ook een prachtige kans om te groeien. Ja het is waar dat ik nog steeds te veel dingen doe, maar ik heb geleerd om van mijn bezigheden te genieten en op tijd een stapje terug te doen en dat maakt een wereld van verschil!
Brand goed en met vriendelijke groet,
Richard Koster