Feestdagen Blues
Regelmatig ontvang ik mails van mensen die mijn columns hebben gelezen. Afgelopen week van Chantal. Omdat veel mensen met hetzelfde probleem rondlopen, geef ik met haar toestemming hieronder antwoord op haar vraag.
Chantal vertelt in haar mail dat ze een alleenstaande vrouw is van 54 jaar. Ze vertelt dat ze zich eenzaam voelt, maar dat ze daar over het algemeen goed mee heeft leren leven. Het probleem wordt alleen erger zodra de feestdagen in het zicht komen. Vanaf september ervaart ze de eerste opbouw van spanning en neerslachtigheid die steeds aanhoud en groter wordt tot en met december en pas weer in januari afneemt. Chantal wil van het nare gevoel af en vraagt tips om op een goede manier de feestdagen door te komen.
Wat voor heel veel mensen een periode van gezelligheid en verbinding is, kan voor een ander groot deel van de mensen een periode van verdiepende eenzaamheid zijn. Op de televisie wordt men overladen door knusse familiefilms en reclames waarin de figuranten met een foute kersttruien producten aanprijzen die een gezellig en oer-Hollands samenzijn moet garanderen. Op straat en in de huizen is de feestdagen koorts alom aanwezig. Dat is helemaal niet verkeerd, maar voor veel mensen is het een priemend aandenken dat ze alleen zijn.
Chantal, als eerste is het van belang om te onderzoeken waarom je jezelf eenzaam voelt. Ben je echt alleen of voel je jezelf alleen en zijn er best nog wel mensen om je heen die om je geven? Vind je het moeilijk om contact te maken met anderen omdat je verlegen bent of dat je bang bent om gekwetst te worden? Hoe vervelend de oorzaak ook is, vaak is er een oplossing voor handen. Maak het bespreekbaar met een vriend(in), kennis of professional. Dit kan zeer verhelderend werken.
Als het puur om de feestdagen gaat, en je kunt geen aansluiting vinden bij anderen, maak dan je eigen programma. Geef niet toe aan de neiging om jezelf in een donker “holletje” te verstoppen en te zwelgen in zelfmedelijden. Maak een eigen planning met dingen die bij je passen. Je kunt er zelf van maken wat je wil. Een cursus doen, wandelen, eindelijk eens dat boek lezen, enzovoorts.
Kijk niet alleen naar wat je mist. Als je gebukt gaat onder je gevoel dan zie je vaak alleen maar je “schoenen” en zie je niet dat een ander ook wat mist. Kijk op want 30 tot 40 procent van de Nederlanders voelt zich in meer of mindere mate alleen. Zoek je lotgenoten. Ze zijn overal te vinden bijvoorbeeld op sociaalmedia, bij cursussen, sport, honden uitlaatclub, het buurthuis, het schoolplein, de supermarkt, tijdens het doen van vrijwilligerswerk of een museum bezoek.
De eerste paar keren kan het lastig zijn, zeker als je het niet gewend bent, maar wacht niet af tot iemand anders je benaderd, probeer het gesprek zelf te beginnen. En als het contact bevalt vraag dan of die persoon wat met je gaat drinken. En als het gesprek niet gaat zoals gehoopt, dan is dat jammer, maar de wereld vergaat niet. Leer ervan en besef dat morgen een nieuwe dag is vol kansen om contact te maken.
Hier sta je nu. Als je niets doet, dan sta je over vijf jaar nog zo. Zet elke dag een kleine stap, dan zou je wel eens over een maand in een hele andere wereld kunnen staan.
Contact goed en met vriendelijke groet,
Richard Koster